Ze względu na to, że musisz wzmocnić polecenie, jeśli Reks nie będzie słuchał, zacznij ćwiczenia od trzymania go podczas spacerów na smyczy. Używaj raczej około siedmiometrowego sznurka od bielizny bądź linki niż tradycyjnej dwumetrowej smyczy. Dłuższy sznur pozwoli Ci stopniowo zwiększać dystans między Reksem a Tobą, kiedy będziesz z nim pracować nad wracaniem do Ciebie. na zawołanie z dalszych odległości i pomimo obecności elementów rozpraszających. Upewnij się, że miejsce, któe wybrałeś, jest otwartym, szerokim terenem bez drzew lub innych obiektów, w które sznurek może się zaplątać. Zabieraj ze sobą przysmaki i zacznij od puszczania psa na odległość dwóch metrów. Odczekaj, aż zacznie obwąchiwać naokoło, potem wydaj mu polecenie do nogi. Jeżeli zareaguje i przybiegnie do Ciebie, pochwal go serdecznie i daj mu przysmak, po czym pozwól mu ponownie się oddalić. Jeżeli natomiast nie zareaguje, przyciągnij go lekko za pomocą sznura, lecz nie nagradzaj. (Nie krzycz też na niego). Jeżeli zwraca na Ciebie uwagę i przychodzi na zawołanie z odległości dwóch metrów, poluzuj sznur o kolejne dwa metry, tak by pies znalazł się w jeszcze większej odległości od Ciebie, i powtórz ćwiczenia. Jeśli Cię ignoruje, pociągnij za sznur, by skłonić go do powrotu, a kiedy przyjdzie, nie nagradzaj go. Powróć do krótszej odległości i zacznij ćwiczenie od początku.
Po zdobyciu pewnej praktyki pies powinien za każdym razem reagować na Twoje polecenia wydawane z odległości 7 metrów. Kiedy cel zostanie osiągnięty, możesz zacząć spuszczać Reksa ze smyczy, by sprawdzić, czy będzie Cię słuchał. Twoja kontrola na psem zwiększy się, jak tylko Twój ulubieniec zrozumie, że nie może kontynuować tego, co zaczął robić, kiedy usłyszy komendę do nogi. Ze względu na to, że psy rasy beagle mają tak silny instynkt węszenia i tropienia, Reks być może nigdy nie będzie w pełni posłuszny, będąc spuszczonym ze smyczy, w dodatku na dzikim terenie. Jeżeli to okaże się prawdą, będziesz musiał trzymać go na smyczy dla jego własnego bezpieczeństwa. (Pamiętaj o tyn, by pies miał przy obroży tabliczkę z aktualnymi danymi. Możesz też wszczepić mu pod skórę mikroczip). W przeciwnym razie może się zdarzyć, że złapie jakiś trop, pobiegnie za zwierzyną i zgubi się w gęstym lesie. Pomimo często słyszanych historii o psach, które powracają do domu, większość zagubionych psów, nawet tych, które mają ponad przeciętny węch, nigdy się nie odnajduje.